۷ سطح آزادی مالی از دیدگاه یک ثروتمند خودآموخته

سبتیر، موقعیت خودش را به‌عنوان هدف نهایی افرادی نمی‌داند که به پول فکر می‌کنند. بلکه سعی می‌کند روش زندگی و انتخاب‌ بیشتری را پیش روی افرادی قرار دهد که به‌دنبال استقلال مالی هستند. به‌گفته وی، هر دلاری که پس‌انداز می‌کنید، به شما آزادی و انتخاب‌های بیشتری در زندگی می‌دهد. سبتیر در مصاحبه‌ای با نشریه گِرو (Grow)، مدعی شد براساس پس‌اندازی که اندوخته‌اید، از خود سوال کنید که چند ماه آزادی به‌دست آورده‌اید.

به‌جای گلف‌بازی‌کردن و سوار قایق‌ ماهیگیری‌شدن، سبتیر هر روز از ۹ صبح تا ۵ پس‌از‌ظهر عمر خود را در کاری گذراند که به آن مرحله ماموریت پرتلاش می‌گفت. وی در کتابش با عنوان آزادی مالی (Financial Freedom) و همچنین دوره آزادی مالی، نقشه‌ راهی را برای امنیت مالی مطرح کرده است. در این نقشه راه، ۷ سطح آزادی مالی وجود دارد. این سطح‌ها از شفافیت آغاز می‌شود و به ثروت گزاف می‌رسد. بر اساس گزارش مَگنِفای مانی (Magnify Money) نیمی از آمریکایی‌های شاغل با حقوق ماهانه زندگی می‌کنند. این شرایط آن‌ها را در سطح دوم مالی قرار می‌دهد که سبتیر به آن بسنده‌بودن شخصی می‌گوید. به‌گفته سبتیر، پیشرفت از بین سطح‌ها به تغییر عادت‌های مالی و تفکر کلی درباره پول نیاز دارد.

۷ سطح آزادی مالی از دیدگاه سبتیر

سطح اول: شفافیت

اولین مرحله برآورد موقعیت مالی است. در این مرحله باید ببینید چقدر پول دارید، چقدر بدهکار هستید و هدف‌های شما کدام هستند. به گفته سبتیر اگر ندانید از کجا می‌خواهید آغاز کنید، نمی‌توانید راهی جایی که می‌خواهید شوید.

سطح دوم: بسنده‌بودن شخصی

در مرحله بعد، باید به‌لحاظ مالی روی پای خود بایستید. بسنده‌بودن شخصی به این معناست که به اندازه‌ای پول در بیاورید تا بدون دریافت کمک مالی از اطرافیان، هزینه‌های خود را پوشش دهید. سبتیر اضافه می‌کند که در این سطح درآمد عموماً از طریق حقوق ماهیانه تامین می‌شود و اگر ماهی حقوق عقب بیفتد، پرداخت هزینه‌های زندگی با مشکل مواجه می‌شود. بعضی‌ها نیز برای تامین هزینه‌ها در این مرحله وام می‌گیرند.

سطح سوم: فضای نفس‌کشیدن

افرادی که درآمدی در سطح سوم از نقشه راه سبتیر دارند، به اندازه‌ای پول از درآمدشان باقی می‌ماند تا پس از پوشش هزینه‌های زندگی، آن را برای روز مبادا کنار بگذارند و بازنشستگی‌شان را تامین کنند.
فرار از سطح دوم به این معناست که به‌لحاظ مالی آزادی عمل داشته باشید. به گفته سبتیر در این مرحله الزاماً نباید درآمد بیشتری کسب کنید. منظور این است که هزینه‌های زندگی به گونه‌ای مدیریت شود که قسمتی از درآمد برای پس‌انداز باقی بماند؛ با این حساب درآمد زیاد به‌معنای پس‌انداز آن پول نیست. به همین دلیل است که بسیاری از افراد همیشه زیر قرض هستند.

سطح چهارم: ثبات

افرادی که در سطح چهارم آزادی مالی قرار دارند، وام‌های با سود زیاد را بدون مشکل مالی پرداخت می‌کنند. این افراد دست‌کم باید برای خرج حدود ۶ ماه آینده خود پس‌انداز داشته باشند. پولی که برای روز مبادا پس‌انداز می‌شود به شما کمک می‌کند تا در صورت ایجاد بحران‌های مالی، شرایط اقتصادی‌تان از ثبات خارج نشود. به‌لطف این پس‌انداز، نگران ازدست‌دادن شغل یا نقل‌مکان به شهر دیگری نخواهید بود، زیرا به اندازه‌ای پس‌انداز دارید تا چندین ماه ثبات مالی‌تان مختل نشود.
برای محاسبه مقدار پس‌اندازی که در این سطح باید کنار بگذارید به خرج‌های عادی و روزمره نگاه نکنید. در عوض به این فکر کنید که در شرایط بحران، نیازمند چه مقدار پول می‌شوید. برای نمونه در شرایط ثبات مالی به باشگاه ورزشی می‌روید و مبلغی را ماهانه خرج سلامتیتان می‌کنید. با این حال در شرایط بحران مالی، وضعیت تغییر می‌کند و هزینه باشگاه را می‌توانید از فهرست برآورد پس‌انداز کنار بگذارید. منظور از برآورد هزینه‌های لازم برای گذر از دوران بحران مالی، محاسبه حداقل خرج روزانه‌ای است که برای زندگی به آن نیاز دارید.

سطح پنجم: انعطاف‌پذیری

افرادی که در سطح پنجم از نقشه راه آزادی مالی سبتیر قرار دارند، دست‌کم مبلغی برای گذران ۲ سال کنار گذاشته‌اند. با کمک چنین پس‌اندازی، می‌توانید به چیزهایی فکر کنید که این پول در اختیار شما قرار می‌دهد. برای نمونه با پس‌اندازی که برای ۲ سال کنار گذاشته‌اید، می‌توانید با اطمینان‌خاطر برای یک سال از شغلی که به آن مشغول هستید کناره بگیرید.
نیازی نیست تمامی این پول را نقد نگه دارید. این پس‌انداز می‌تواند قسمتی از سرمایه‌گذاری‌های شما باشد. تا زمانی که به هر طریقی در زمان نیاز به این پول دسترسی داشته باشید، انعطاف‌پذیری لازم را برای آزاد‌کردن موقتی خود از محل‌‌کار دارید.

سطح ششم: استقلال مالی

افرادی که بر اساس نقشه راه سبتیر به استقلال مالی رسیده‌اند، می‌توانند بدون این‌که کار کنند زندگی را با درآمد حاصل از سرمایه‌گذاری‌ها بگذرانند. در این شرایط دو حالت می‌توان متصور شد. اول این‌که شخصی مبلغ گزافی سرمایه‌گذاری کرده باشد که این پول سود چشمگیری روانه حساب‌های بانکی وی کند. حالت دوم نیز اجاره‌دادن مستغلات است. در این شرایط اجاره‌ای که از این مستغلات عاید فرد می‌شود، به اندازه‌ای است که تمامی هزینه‌های زندگی ایشان را پوشش دهد. گاهی‌اوقات نیز استقلال مالی می‌تواند به‌وسیله مجموعه‌ای از دو حالتی که اشاره کردیم تامین شود.

برای رسیدن به استقلال مالی، باید درصد زیادی از درآمد خود را سرمایه‌گذاری کنید. در نتیجه نیاز است که سبک زندگی کم‌خرجی را در پیش بگیرید و تا می‌توانید هزینه‌های زندگی را کاهش دهید. دستیابی به چنین سبک زندگی‌ای نیازمند تغییر رویکرد کوتاه‌مدت و سنتی در زندگی به رویکردهای بلندمدت و آینده‌نگرانه‌ است.

در سبک زندگی سنتی افراد ۵، ۱۰ یا ۱۵ درصد از درآمد ماهانه خود را برای بازنشستگی پس‌انداز می‌کنند. در این روش عموماً با رسیدن به ۶۵ سالگی به‌اندازه‌ای پس‌انداز جمع شده که هزینه‌های ادامه زندگی پوشش داده شود. با این حال جوان‌های امروزی رویکرد دیگری نسبت به پس‌انداز سنتی برای دریافت بازنشستگی دارند. آن‌ها به‌خوبی می‌دانند که اگر به‌سختی کار کنند و مبلغ بیشتری از درآمد ماهانه خود را برای پس‌انداز و سرمایه‌گذاری کنار بگذارند، در آینده نیازی نیست که دائم کار کنند و سرمایه‌گذاری‌هایی که انجام داده‌اند، هزینه‌های زندگی آن‌ها را در میان‌سالی و کهنسالی پوشش می‌دهد.

سطح هفتم: ثروت گزاف

افرادی که به استقلال مالی رسیده‌اند، درآمد لازم برای گذران زندگی را با قانون ۴ درصد به‌دست می‌آورند. بر اساس این قانون، بدون این‌که فرد مشکل مالی داشته باشد، می‌تواند با خیال‌راحت ۴ درصد از مبلغی را که سرمایه‌گذاری کرده در سال‌های بازنشستگی خرج کند. برداشتن پول از منبعی که سرمایه‌گذاری شده نباید این سرمایه‌گذاری را به‌خطر تمام‌شدن پول بیندازد. برای نمونه اگر یک میلیون دلار برای بازنشستگی سرمایه‌گذاری کرده‌اید، سرمایه‌گذاری شما باید به‌گونه‌ای باشد که به‌راحتی بتوانید چهل هزار دلار از این پول را سالانه بردارید. ناگفته نماند کارشناسان اقتصادی درباره مبلغ دقیق ۴ درصد اختلاف نظر دارند. با این حال می‌توانید قانون ۴ درصد را به‌عنوان برآوردی حدودی برای برنامه‌ریزی‌های مالی خود در نظر بگیرید.
در حالی که افرادی با سطح مالی شش دخل‌وخرج خود را زیر نظر دارند تا اطمینان خاطر حاصل کنند که بازنشستگی آن‌ها همچنان بر اساس برنامه پیش می‌رود، جای نگرانی برای افرادی با سطح مالی هفت وجود ندارد. همان‌گونه که اشاره شد، منظور از سطح مالی هفت، ثروتی گزاف است که به لطف این پول، فرد به اندازه‌ای درآمد دارد که هرگز نگران خرج روزانه‌ خود نمی‌شود.

سبتیر اکنون در این مرحله از استقلال مالی قرار دارد. وی مدعی است با نقشه راهی که مطرح کرده، دیگرِ افراد علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری نیز می‌توانند قدم در جای پای وی بگذارند و به آزادی مالی برسند. این مطلب را با جمله‌ای از سبتیر به پایان می‌رسانیم: «اگر می‌خواهید متفاوت جلوه کنید، باید تصمیم‌های متفاوتی بگیرید.»